Sıra geldi NBA tarihinin en başarılı solak oyuncuları listemizin son kısmına. Bu bölümde en başarılı olduğunu düşündüğümüz on ismi bulabilirsiniz.
#10 Chris Bosh 2003-2016: 893 maç, 19.2 sayı, 8.5 ribaund, 2 asist
Toronto Raptors’ın takımda tutamadığı yıldızlarından bir diğeri olan Bosh, 2010 yazında Lebron’la beraber Miami’nin yolunu tuttu ve Wade’e katılarak “Big Three”yi tamamladı ve iki şampiyonluk kazandı. Lebron’un ayrılmasının ardından, Wade’in de atletizmini yitirmesiyle, Heat’in en önemli oyuncusu konumuna yükselen Bosh, kariyerini şimdilik kalbindeki rahatsızlık sebebiyle noktalamak zorunda kaldı. Medyada zaman zaman geri dönmeye çalıştığıyla ilgili haberlerle karşılaşsak da bu haberler gerçekleri ne kadar yansıtıyor bilinmez. Modern basketbola kendini çok iyi adapte eden Bosh hücum repertuarına üç sayılık atışları de eklemişti ve Miami’deki son üç sezonunda maç başına 1.2 üçlük isabeti ile oynuyordu. 11 sezon üst üste All-Star seçilen Bosh, 06-07 sezonunda da All-NBA seçilmişti.
#9 James Harden 2009- : 687 maç, 23 sayı, 5.1 ribaund, 6.1 asist
Oklahoma formasıyla potansiyelinin yalnızca küçük bir kısmını gösterebilen Harden, Rockets formasıyla daha ilk maçtan NBA’in en önemli yıldızlarından biri olacağının sinyallerini vermişti. Henüz kariyerinde gidecek çok yolu olan Harden, kariyeri bitmeden bu listede daha da yukarılara çıkabilir. Geride kalan sezon Chris Paul’un da takıma katılmasıyla, şampiyonluk için ligin en önemli favorilerinden biri haline gelen Rockets, konferans finallerinde Warriors’a takılmıştı. Serinin kırılma noktası Chris Paul’un sakatlanması olurken, Harden’ın son iki maç performansı rakamsal olarak iyi dursa da hayal kırıklığından öte değildi. Savunması hep sorgulanan Harden, hücumda ise mükemmel bir silah. Oyun kurma yetenekleri NBA’e adım attığı günden bu yana çok gelişen Harden, NBA tarihinin foul alma ve delicilik konusunda en başarılı ismi olabilir.
#8 Artis Gilmore 1971-88: 1329 maç, 18.8 sayı, 12.3 ribaund, 2.3 asist, 2.4 blok
Kariyerine Kentucky Colonels forması ile ABA’de başlayan Gilmore, henüz ilk senesinde hem yılın çaylağı hem de MVP’si oldu. Beş sezon boyunca ABA’i domine ettikten sonra 76 yılında Bulls formasıyla NBA’e geçiş yapan 2.18’lik Gilmore, pota altını istediği gibi yönetiyordu. Dört sezon üst üste ligin en yüksek şut yüzdesine sahip ismi olurken diğer pota altını ise maç başına 2.4 blok ile rakiplerine karartıyordu. Kariyeri boyunca beşi ABA’de toplam on bir kez All-Star maçında forma giyen Gilmore, 2011 yılında da Hall of Fame’e dahil edildi.
#7 Billy Cunningham 1965-76: 770 maç, 21.2 sayı, 10.4 ribaund, 4.3 asist
1.98’lik boyuyla 4 numarada oynayan Cunningham kendinden sonra gelen birçok isme de ilham kaynağı olmayı başarmış bir isim. İnanılmaz bir ribaund sezgisi olan Cunningham, Wilt Chamberlain’in ayrılması ve takımın asıl forveti Luke Jackson’ın sakatlanmasıyla, takımın en önemli oyuncusu haline geldi ve dört sezonluk bir süreçte 24 sayı, 12.5 ribaund, 4 asist ortalamaları tutturdu ve her sezon All-Star seçilmeyi başardı. Kariyerinin en yüksek noktasında ilginç bir kararla Carolina Cougars’a yani ABL’e geçiş yaptı ve orada iki sezon geçirdi. NBA’e dönüşü yine 76’ers formasıyla olan Cunningham, 75-76 sezonunda ise sakatlanarak emekliye ayrıldı. İlk şampiyonluğunu 66-67 sezonunda yaşayan Cunningham, o takımın altıncı adamı rolündeydi. 77-78 sezonundan itibaren sekiz sezon boyunca 76’ers’a koçluk yapan Cunningham, 82-83 yılında Moses Malone, Julius Erving, Mo Cheeks ve Bobby Jones’lu kadroyu şampiyonluğa taşıdı. Koçluk kariyerini 454 galibiyetle tamamlayan Cunningham, Steve Kerr ve Phil Jackson’ın ardından %69.8’lik galibiyet yüzdesiyle de üçüncü sırada yer alıyor.
#6 Gail Goodrich: 1965-79: 1031 maç, 18.6 sayı, 3.2 ribaund, 4.7 asist
Kısa boyu sebebiyle kolejde, zayıf fiziği dolayısıyla da NBA’de oynamasına şüpheyle bakılan bir isimdi. Kariyerine Lakers formasıyla başlayan Goodrich, asıl çıkışını Phoenix formasıyla yapmıştı. İki sezonluk aranın ardından döndüğü Lakers’da, en ön planda olan isimler tabi ki Wilt Chamberlain, Jerry West ve Elgin Baylor’dı. Ancak yaşları ilerleyen bu üçlünün yanında takımın en istikrarlı ismi, dört sezon boyunca takımın en skoreri de olan Gail Goodrich’ti. 71-72 sezonunda Lakers önce normal sezonda 33 maç üst üste kazanıp ligi 69-13 ile bitirerek iki rekor kırmış ardından da şampiyonluğa ulaşmıştı. Knicks karşısında beş maç süren final serisinde, dört maçta 25 sayı ve üzeri atmayı başaran Goodrich olurken, MVP, 35 yaşındaki Wilt Chamberlain seçilmişti.
#5 Lenny Wilkens 1960-75: 1077 maç, 16.5 sayı, 4.7 ribaund, 6.7 asist
1332 galibiyet ile NBA tarihinin en çok galibiyete sahip ikinci koçu olan Lenny Wilkens oyunculuk günlerinde de çok iyi bir oyuncuydu. Wilkens’le ilgili en ilginç noktalardan birisi de 1969-72 yılları arasında üç sezon boyunca Seattle Supersonics’te oyuncu-koç olarak yer almasıdır. Kariyerinin ilk sezonunda St. Louis Hawks formasıyla NBA finallerinde yer alan Wilkens, bir daha finallere çıkamasa da düzenli olarak playofflarda yer alan bir isimdi. Üç farklı takım forması ile toplamda dokuz All-Star maçına çıkan Wilkens, 71 senesinde de bu maçın MVP’si olmuştu. Oyunculuk kariyerinin doruk noktasına ise, 1968 yılında Wilt Chamberlain’in ardından MVP sıralamasında ikinci olarak ulaşmıştı.
#4 Nate Archibald 1970-84: 876 maç, 18.8 sayı, 2.3 ribaund, 7.4 asist
70’li yılların başında bugünkü Sacramento Kings iç saha maçlarını iki farklı şehirde oynuyordu. Dönemin yıldızıysa, takıma Cincinnati’den taşınmadan önce katılan Tiny Archibald’dı. 72-73 sezonunu 34 sayı ve 11.4 asist ortalaması ile geçen Archibald’ı açık sahada durdurmak neredeyse imkansızdı. 76-77 sezonunun çoğunu ve takip eden sezonun tamamını sakatlık sebebiyle kaçıran Archibald, basketbola Celtics formasıyla döndü. Sayı ortalaması neredeyse yarı yarıya azalsa da Larry Bird önderliğindeki Celtics’s asistleriyle büyük katkı sağladı ve 81 yılında şampiyonluk yaşayan kulübün en önemli isimlerinden birisi oldu. 1991 yılında Hall of Fame’e alınan Archibald, kariyeri boyunca altı kez All-Star, beş kez de All-NBA takımlarına seçilirken 81 yılında All-Star maçının da MVP’si seçildi.
#3 Bob Lanier 1970-84: 959 maç, 20.1 sayı, 10.1 ribaund, 3.1 asist, 1.5 blok
Günümüzün ardı ardına üçlükleri sıralayan uzunlarının aksine, 70'li yıllarda orta mesafeden isabet bulabilen bir uzuna sahip olmak bile takımlar adına büyük bir lükstü. 1970 draftında Detroit Pistons tarafından seçilen Bob Lanier bu tarz bir uzundu ve bu yeteneği onu durdurmayı neredeyse imkansız kılıyordu. Kendisine şut attırmamak için yakın alan isimlerin üzerinden gönderdiği hook shot ile ofansif repertuarını da geniş tutan Lanier’in bu silahı, Kareem’in skyhook’u yanında pek ilgi görmüyordu. Kariyerinin en iyi yıllarını Pistons formasıyla geçiren Lanier, 73-74 sezonunda ligin MVP’si seçilirken, toplamda 8 kez All-Star seçilmeyi başardı.
#2 David Robinson 1989-2003: 987 maç, 21.1 sayı, 10.6 ribaund, 2.5 asist, 3 blok
Birçoğumuz David Robinson’ı, Tim Duncan ile ortaklığında, kariyerinin düşüşte olduğu dönemde tanıma şansı yakaladık ve kendisiyle ilgili sahip olduğumuz en önemli bilgi San Antonio Spurs’ün 1987 draftında birinci sırada seçtikleri oyuncularının Amerikan donanmasıyla görev süresinin bitmesi ve sahaya çıkabilmesi için iki sene beklediği gerçeğidir. Ancak kariyerinin en iyi döneminde Robinson için NBA tarihinin en hızlı ve atletik pivotu olduğu söylenir ve birçok kişi onu pivot bedenindeki bir kısa forvet olarak niteler. 1994 yılında Clippers potasına gönderdiği 71 sayı onun pota altında ne kadar büyük bir ofansif güç olduğunu anlatmak için yeter de artar bile. 94-95 sezonunda ligin MVP’si seçilen “Amiral” aynı zamanda 91-92 sezonunda Yılın En İyi Savunmacısı ödülünü de almayı başarmış, 8 kez de All-Defensive Team’lere seçilme başarısı göstermiştir. Kariyerinin tamamını Spurs’le geçiren Robinson 1999 ve 2003 yıllarında iki şampiyonluk kazandı.
#1 Bill Russell 1956-69: 963 maç, 15.1 sayı, 22.5 ribaund, 4.3 asist
NBA tarihinin en önemli isimlerinden olan Bill Russell, aynı zamanda da çok ken azanan ismi. Hem NCAA, hem NBA hem de olimpiyat şampiyonluğu yaşamış yalnızca yedi isimden biri olan Bill Russell, aynı zamanda oyuncuyken kazandığı 11 yüzükle de uzun yıllar kırılması zor duran bir rekorun da sahibi. Beş kez MVP seçilen Russell, 1982’de verilmeye başlanan en iyi savunma oyuncusu ödülünü de rahatça en az on kez evine götürebilirdi. Blok istatistikleri o dönemde henüz tutulmaya başlanmadığı için Bill Russell’ın bu kategorideki rakamlarını tam bilemiyoruz ama üst üste on sezon boyunca maç başına yirmiden fazla ribaund ortalaması tutturmayı başardı.
{jcomments on}
